مسجد جامع یزد، یکی از مهم‌ترین مساجد ایران و یزد است که پایه‌های آن در عصر ساسانی بنانهاده شد، پس از اسلام مسجد شده و در دوره ایلخانی و تیموری تکمیل شد.
مسجد جامع یزد، بنایی با قدمت ۹۰۰ ساله، باشکوه‌ترین و زیباترین بنای تاریخی استان یزد با بلندترین مناره در مرکز شهر یزد قرار دارد. این مسجد در وسط شهر قدیم در داخل یک حصار واقع‌شده بود. مساحت زیربنای مسجد برابر با ۹۸۰۰ مترمربع است و ۵۰۰ مترمربع آن شامل کاشی‌ها و کتیبه‌ها می‌شود. طول مسجد جامع یزد برابر با ۱۰۴ متر و عرض آن ۹۹ متر است و هفت ورودی دارد. این هفت ورودی به چند کوچه و راه‌های خروجی متصل می‌شوند.
مسجد جامع یزد امروز در ضلع غربی خیابان امام خمینی، محله دروازه شاهی واقع‌شده است.در این مطلب به سراغ حقایق جالب درباره مسجد تاریخی یزد رفته‌ایم، با ما همراه باشید تا این بنای باشکوه کشورمان را بیشتر بشناسیم:
۱. پایه اصلی مسجد جامع یزد در عصر ساسانی بنا شد،بر روی یک آتشکده ساسانی. مسجد جامع عتیق با طرح شبستانی در عصر عمرولیث صفاری در سده سوم هجری قمری بنا شد.
۲. مسجد جامع قدیم در زمان حکومت «علاءالدوله گرشاسب بن علی بن فرامرز» در سده پنجم هجری و در ضلع غربی مسجد عتیق با یک ایوان و گنبد خانه ساخته شد که آثار آن تا قرن سیزده هجری موجود بود و در زمان گسترش بنا، منهدم و به بنای جدید اضافه شد.
۳. بنای مسجد جامع ویران شد و در سال ۷۲۴ هجری قمری، «سید رکن‌الدین نظام الحسینی» مسجد جامع امروزی را بنا کرد.
۴. عمر سید رکن‌الدین کفاف نداد و قبل از اتمام بنا فوت کرد. ساختمان گنبد و ایوان ناتمام ماند و در سال ۷۳۲ هجری قمری به دست «شرف‌الدین علی یزدی» تکمیل شد. در سال ۷۷۷ در زمان امیر تیمور گنبد و ایوان مسجد کاشی‌کاری شد.
